Το έργο «ΑΛΓΕΑ»- που το όνομα προέρχεται από τα αρχαία Ελληνικά πνεύματα της μυθολογίας (τα Άλγεα) και συμβολίζουν το πόνο, την δυστυχία, το πένθος και την ανησυχία- είναι ένα καινοτόμο έργο παρέμβασης για την αντιμετώπιση των χρόνιων πόνων σε ασθενείς και τις οικογένειες τους που χρηματοδοτείται μέσω του Προγράμματος Ευρωπαϊκής Εδαφικής Συνεργασίας Ελλάδα- Κύπρος της Ευρωπαϊκή Ένωση και από Εθνικούς Πόρους των δύο χωρών. Το έργο ενσωματώνει μια διεπιστημονική προσέγγιση συνδυάζοντας ψυχολογικές παρεμβάσεις και ιατροφαρμακευτική θεραπεία ως η θεραπεία επιλογής για τους χρόνιους πόνους. Στη βάση αυτών, το παρόν έργο στοχεύει στο σχεδιασμό και υλοποίηση ενός καινοτόμου προγράμματος θεραπείας για ασθενείς με χρόνιους πόνους και τις οικογένειες τους κατανοώντας και ενσωματώνοντας τις ανάγκες ολόκληρης της κοινότητας που εμπλέκεται με το χρόνιο πόνο- ασθενείς και οι οικογένειες τους, γιατροί, συστήματα υγείας, φορείς υποστήριξης κλπ, σε μια κοινή διασυνοριακή προσπάθεια αντιμετώπισης του προβλήματος ενσωματώνοντας ομαδικά προγράμματα ψυχοκοινωνικής υποστήριξης, και χρησιμοποιώντας τεχνολογία αιχμής για την ανάπτυξη εξατομικευμένων θεραπευτικών προγραμμάτων.

 

Η ιδέα διασυνοριακής συνεργασίας προέκυψε από την αναγνώριση των εταίρων, κοινού ενδιαφέροντος, για τους χρόνιους πόνους και της έλλειψης στοιχείων για τις ανάγκες σε ψυχοκοινωνικά προγράμματα. Οι εταίροι διαμορφώθηκαν από κοινού λόγω της ειδικής τεχνογνωσίας και επιστημονικής εμπειρίας που ο καθένας μπορεί να προσφέρει ενώ, όλοι συμμετείχαν στην ανάπτυξης της πρότασης.

 

Το 56% των Ευρωπαίων ηλικίας 41 με 60, υποφέρουν από χρόνιους πόνους με μέσο χρόνο διάρκειας του πόνου τα 7 χρόνια (Breivik et al., 2006), ενώ το 41% του πληθυσμού των αναπτυσσόμενων χωρών υποφέρει από μια τουλάχιστον μορφή χρόνιου πόνου (Tsabgm, et al.,2008). Επίσημα στοιχεία για Κύπρο και Ελλάδα δεν υπάρχουν, ενώ στοιχεία στη Κύπρο, ως μέρος άλλης επιδημιολογικής μας έρευνας, δείχνουν ότι το 13% των ενηλίκων υποφέρουν από ημικρανίες και το 21% από πόνους στην πλάτη. Τo 79% των Ευρωπαίων αναφέρει ότι οι χρόνιοι πόνοι επηρεάζουν δραματικά τη ποιότητα ζωής τους (Hunfeld et al., 2001). Το πρόβλημα επιδρά στο κοινωνικό σύνολο και τη δημόσια υγεία, αφού οι άμεσες (συχνότητα χρήσης των συστημάτων υγείας, συνταγογράφηση) και έμμεσες (απουσία από την εργασία, απώλεια παραγωγικότητας) δαπάνες του χρόνιου πόνου κυμαίνονται στα 300 δις. ευρώ στην Ευρώπη (Wenig et al., 2009).

 

Η διερεύνηση των δομών και των αναγκών σε Κρήτη και Κύπρο, αποδεικνύει τη σημαντικότητα ενός υλοποιήσιμου, εφαρμόσιμου και εξελίξιμου, στη παρούσα χρονικά συγκυρία, έργου. Η μονοδιάστατη φαρμακευτική αντιμετώπιση δεν είναι επαρκής από μόνη της ως θεραπεία για τους χρόνιους πόνους ενώ οδηγεί σε υψηλά επίπεδα εθισμού ή άλλες παρενέργειες (Gatchel et al., 2006). Παγκοσμίως, οι ψυχοκοινωνικές παρεμβάσεις, δηλαδή οι παρεμβάσεις που χρησιμοποιούν και θεραπείες μέσω του λόγου (ψυχολογικές θεραπείες) είναι αναπόσπαστο μέρος μιας ολοκληρωμένης αντιμετώπισης συμβάλλοντας στη μείωση κόστους για τα συστήματα υγείας και στην αντιμετώπιση των χρόνιων πόνων για τον ασθενή (Turk, 2002).

 

 

Το υπάρχον εταιρικό σχήμα αποτελείται από δύο Πανεπιστημιακά ερευνητικά Ιδρύματα με ιστορία και συνεχή παρουσία στο διεθνές ερευνητικό γίγνεσθαι ικανά να ανταπεξέλθουν στην υλοποίηση εντός τέτοιου έργου. Τόσο τα δύο συνεργαζόμενα τμήματα Ψυχολογίας (Πανεπιστήμιο Κύπρου και Κρήτης) όσο και ο τρίτος εταίρος το «Ινστιτούτο Νευρολογίας και Γενετικής Κύπρου», στοχεύει στη παροχή υψηλής τεχνογνωσίας και εξειδίκευσης για την ολοκληρωμένη ποιότητα του έργου.